Komórkowy bilet

Telefon musi być wyposażony w komórkowe łącze internetowe GPRS. Po ściągnięciu oprogramowania i zarejestrowaniu biletowego konta, pasażer może wybrać przez komórkę każdy z biletów dostępnych w taryfie. Po wprowadzeniu wymaganych danych (rodzaj biletu, ulga, data) dostaje zwrotnego SMS-a z potwierdzeniem zakupu.
Jeśli ktoś nie lubi stukać w klawisze albo ma starą komórkę, może zamówić np. 30-dniowy bilet, dzwoniąc. Wirtualny bilet znajduje się na serwerze, do którego dostęp ma kontroler za pomocą przenośnego komputera. W czasie kontroli trzeba mieć przy sobie komórkę albo kartę chipową z kodem od operatora usługi.
Za pomocą komórki można zapłacić za przejazd autobusem i tramwajem na przykład w Poznaniu. Żeby to zrobić, trzeba kupić kartę zdrapkę o nominale 24 zł i aktywować usługę wysyłając SMS-a z ukrytym kodem. Później, przed każdym wejściem do pojazdu komunikacji wystarczy wysyłać ze swojego telefonu SMS-a. Taki system płacenia za bilety funkcjonuje od listopada 2002 roku.

oprac: S. Kowalska źródło: Rzeczpospolita, 2004.10.14
"Telefony do kontroli" Konrad Majszyk

Wyraź swoją opinię